« KLIMAATACTIE IN GELE HESJES »
De post-politieke impasse van de klimaatconsensus
Er is nu wel een consensus over het feit dat de opwarming van de aarde “manmade” is en dat ze (snel) moet worden beperkt tot maximum 2°C. Daarover zijn internationale akkoorden gesloten. Maar een echt beleid is er niet. De discussie in deze post-politieke tijden gaat over maatregelen, nieuwe technologieën en hoe business as usual kan worden gecombineerd met het aanpakken van de uitdagingen. De jeugd mobiliseert zich wereldwijd. En toch lijken de krachtsverhoudingen in een impasse te zitten. Hoe moet een klimaatbeleid zorgen voor een echte ecosystemische omslag én voor een sociaal beleid? Hoe wordt de natuur deel van een politiek alternatief in deze populistische tijden? En welke sociale krachten moeten dan wel zorgen voor een omslag?
Line-up
Erik Swyngedouw is een wereldvermaard sociaal geograaf. Hij doctoreerde bij David Harvey en werd naderhand professor in Oxford en nu in Manchester. Hij publiceerde uitgebreid over de politieke economie van de globalisering en vooral over hoe de natuurlijke hulpbronnen door het kapitalisme werden uitgebuit. In dat onderzoek werd hij steeds geconfronteerd met depolitisering en de effecten van technologie en wetenschap. Zijn meer recent werk is dan ook gericht op hoe tegenbewegingen in deze postpolitieke tijden aan het werk zijn, hoe nieuwe vormen van democratie onstaan en hoe een politieke ecologie emancipatie kan dragen. Hij publiceerde vele boeken en meer dan honderd wetenschappelijke artikels.
Paul Verbraeken was een ongebonden kritische denker zoals we er in Vlaanderen nooit veel hebben gehad. In de geest van Paul geven we elk jaar het woord aan een eminent spreker die zich niet door het systeem laat inpalmen en zich verzet tegen het heersende neoliberale discours. Sinds 2005 organiseren zijn vrienden jaarlijks een Paul Verbraekenlezing met steun van Charta 91, het Zuiderpershuis, het Masereelfonds, Linx+ en een schare sympathisanten. Asp Editions publiceert de tekst van de lezing.